Las Na Zawsze Terapeutyczny

Działka, na której sadziliśmy, już wcześniej należała do lasu – w 2017 roku przeszedł tędy huragan powalając wiele hektarów drzew. Gleba to przede wszystkim piachy, na których rosły bory sosnowe. Po kataklizmie teren został częściowo uprzątnięty, ale zostało sporo karp i martwego drewna. Gdzieniegdzie wkracza tu czeremcha amerykańska i brzoza. Całą działkę podzieliliśmy na trzy części, z czego fragment południowo-wschodni jest obszarem, na którym powstał LNZ Terapeutyczny. Męcikał to specyficzne miejsce. Dużo tutaj wieje… więc pracowaliśmy w wietrze wiejącym z zachodu i wschodu, i północy. Na szczęście na stawianie płotu mieliśmy kilka dni i mogliśmy pracować w spokojnym tempie. Granice lasu wyznaczają drewnianei słupy. Z ziemi nie usuwaliśmy martwego drewna – jesteśmy przekonani, że będzie stanowić świetne mikrośrodowisko dla wielu organizmów. Na początek teren podzieliliśmy na 4 części umieszczając w każdej proporcjonalne ilości sadzonek. Sadzenie każdego sektora zawsze zaczynaliśmy od dębów. One tworzą strukturę, „szkielet” nowego lasu. Kolejne gatunki były rozmieszczane zupełnie przypadkowo, w rozporoszeniu. Ostatnim etapem było posadzenie na całym terenie krzewów. To było jedno ze wspanialszych sadzeń. Chwilami świeciło słońce, czasami padał deszczyk i było ciepło. Ale przede wszystkim przyjechało wielu cudownych ludzi. Dzięki temu zwykłe sadzenie zamieniło się w piękną medytację i spotkanie z naturą. Jednocześnie na drugiej części tej samej działki las sadziła grupa z firmy Polpharma. Było więc gwarno i wesoło. Z uwagi na wielkość sadzonek musieliśmy sadzić szpadlami. Po wykopaniu odpowiednio dużego dołka każdą sadzonkę należało włożyć w taki sposób, by jej korzenie skierowane były w dół i w całości zostały przykryte ziemią. Następnie ziemię wokół sadzonki należało przygnieść dłonią lub piętą. Sadzenie lasu skończyliśmy zamykając płot i wieszając tabliczkę, która informuje okolicznych mieszkańców oraz przyjezdnych, że na tym terenie rośnie nowy Las Na Zawsze.