Las Na Zawsze zasadzony przez Bank BNP Paribas

Las Na Zawsze powstał w województwie mazowieckim, w miejscowości Chełchy, około 20 km na południowy-zachód od Ostrołęki i około 140 km na północny-zachód od Warszawy.

Nasza działka ma kształt dłuuugiego prostokąta i powierzchnię 1,08 ha. Jest to teren po wyrębie lasu – poprzedni właściciel wyciął drzewa prawdopodobnie 10 lat temu. Ziemia jest tutaj nieurodzajna, piaszczysta. Rodzime gatunki zadomawiają się tutaj powoli, natomiast teren zdominowała czeremcha amerykańska. Działka sąsiaduje z typową uprawą leśną – sosną przetykaną brzozą.

Czeremcha amerykańska to jeden z najbardziej inwazyjnych gatunków w Europie Środkowej. Jej liście powodują spadek ph i osłabiają rozwój grzybów mikoryzowych. Bardzo rzadko jest też wybierana jako źródło pokarmu dzikich zwierząt. Ale przede wszystkim czeremcha rozmnaża się błyskawicznie, rośnie w tempie kosmicznym i uniemożliwia rozwój rodzimych gatunków roślin. Stanowi duże zagrożenie dla bioróżnorodności. W Lasach Na Zawsze stosujemy zasadę ochrony czynnej, tzn. aktywnie usuwamy najbardziej szkodliwe gatunki na pierwszym etapie powstawania lasu (gdy sadzonki są małe).

Na początek walczyliśmy z czeremchą. Maczetą, piłą łańcuchową (tam gdzie czeremcha rosła w miarę rzadziej), koparką (tam gdzie krzewy czeremchy były już duże na 3-4 m), a na koniec mulczerem wgłębnym (tam gdzie teren w 100% był zarośnięty czeremchą). To było duuużo pracy. Koparka działała tu przez cały dzień, mulczer pracował dwa dni. Działka ma regularny, zwarty kształt. Ogrodziliśmy więc ją całą, po obwodzie, płotem z siatki leśnej. Będzie chronić sadzonki przed jeleniowatymi. Gdy drzewka podrosną, to płot zdejmiemy (5-7 lat). By poradzić sobie z sadzeniem tak dużego terenu podzieliliśmy go na dwie części – każda sadzona w inny dzień i z innym partnerem. Las Na Zawsze BNP znajduje się we wschodniej części działki i ma powierzchnię 1,34 ha.

Kilka dni przed eventem, z dwóch szkółek przywieźliśmy kilka tysięcy sadzonek, które rozłożyliśmy na właściwe miejsca. Sadzonkom przycinaliśmy korzenie i dodatkowo moczyliśmy w specjalnym żelu z grzybami – by sadzonki początkowo miały już na korzeniach mikoryzę ułatwiającą im pobieranie wody.

Dzień sadzenia lasu był szary, chłodny i wilgotny (jak wszystkie dni w tym tygodniu) a jednocześnie radosny i przyjemny (jak wszystkie dni w sezonie). Przyjechało mnóstwo ludzi. Zaczęliśmy jak zawsze – od opowieści o sytuacji lasów w Polsce oraz szkolenia z prawidłowego sadzenia sadzonek z odkrytym korzeniem. A potem – do roboty! Najpierw, podzieleni na dwie grupy obsadziliśmy najdalszą część zrytą przez koparkę, która wyrywała czeremchę, a następnie kontynuowaliśmy na równym terenie. Tu czekało nas więcej pracy.

W trakcie sadzenia na terenie postawiliśmy dwa karmniki dla sójek. Chociaż słowo „karmniki” nie końca pokazuje nasze intencje – otóż sójki mają pomóc nam w naturalnym obsadzaniu lasu. Sójki zbierają żołędzie, roznoszą je po okolicy i zagrzebują w ziemi. Szacuje się, że około 70% „magazynów” zostaje w glebie i z nich wyrastają nowe dęby. Nasze karmniki są więc pełne żołędzi gotowych do rozniesienia po okolicy. Przez cały dzień pracowało się nam wspaniale. Był czas na rozmowy i wiele ciekawych i poruszających spotkań. A jak się rozmawia, to i praca idzie szybciej. W kilka godzin zrobiliśmy 75% planu i poszliśmy na obiad. A i o obiedzie trzeba tu wspomnieć, bo catering był wyjątkowy. Ech! Ciemne ciasto z czekoladą pamiętamy do dziś. Po przerwie zazwyczaj praca idzie wolniej, ale nie tym razem. Ostatnią ćwiartkę dosadziliśmy raz-dwa. Na zakończenie zrobiliśmy „hall of fame”, czyli każdy uczestnik sadzenia przeszedł przez szpaler wiwatujących mu osób. Polecamy to doświadczenie każdemu. Było cudownie.