Społeczność

Dawanie życia to domena żeńskiego pierwiastka. A brzoza wyjątkowo dużo daje, jest podwaliną nowego lasu, tworzy żyzną glebę, daje życie wielu organizmom, w tym grzybom, zwierzętom i innym roślinom. W prawie każdej kulturze, w podaniach, mitach, pieśniach, wierszach, dramatach i filmach to drzewo jest symbolem żeńskości. Ma w sobie zwiewność, lekkość, delikatne piękno i wrażliwość – potrafi nawet płakać… Każdy z nas w pamięci ma przed oczami symboliczny wręcz obraz – wiosenny zagajnik brzozowy – jakie emocje w nas budzi?

Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)
To drzewo jako dobre i przyjazne sadzono kiedyś w Polsce przy kościołach, kapliczkach, domach, na rozstajach dróg i na terenach podmokłych dla wypędzenia złego i dla ochrony. Rzymianie wierzyli, że jesion odstrasza węże. Zaś w chrześcijaństwie to właśnie wąż stał się symbolem „złego”. Stąd zwyczaj okadzania bydła gałązkami jesionu przed pierwszym wypasem, zatykanie gałązek na dachu domu dla ochrony itp.

Olsza czarna (Alnus glutinosa) zwana też olchą pod wieloma względami jest drzewem wyjątkowym. Przede wszystkim zasiedla specyficzne tereny związane z wodą – stawami, jeziorami, rzekami, strumieniami, terenami podtapianymi i bagnami. Trzeba też przyznać, że jej wyjątkowość związana jest z tym, że nie należała do drzew lubianych przez naszych przodków. Trochę się jej bali, wręcz unikali… Czy słusznie?

Buczyna karpacka to zbiorowisko tworzące malowniczy cienisty las z przewagą buka pospolitego. Buk w rejonie koron tworzy w tym lesie silne zwarcie. To szczególnie piękny

Klon pospolity (Acer platanoides) To jedno z łatwiejszych do rozpoznania drzew rodzimych po liściach – bardzo dużych i charakterystycznych. Mogą mieć nawet 20-25 centymetrów średnicy

Buk pospolity (Fagus sylvatica) „Pod rozłożystych buków spoczywając cieniem…” napisał Wergiliusz. Opiewał piękno dobrych, opiekuńczych buków rosnących na wolnej przestrzeni, jednych z piękniejszych europejskich drzew.

Topola biała (Populus alba) to jedno z piękniejszych wizualnie drzew rodzimych. Niestety jest zaszufladkowane do gorszej kategorii ze względu na nazwę rodzajową – topola. Czy

O dębach każdy z nas słyszał, na szkolnych wycieczkach, podczas spacerów w parkach i ogrodach… Znamy też ich sławne imiona – Bartek, Chrobry, Mieszko, Lech,

Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie! Nie dójdzie cię tu słońce, przyrzekam ja tobie, (…) Z mego wonnego kwiatu pracowite pszczoły biorą miód,